O książce: 1980 / "...I tu oczy rolnika zobaczyły to, co widziały: w obszernym grobowcu stała arka. Wszystko było żółte, bo było wykute ze złota. Arka zajmowała prawie całe pomieszczenie pod względem wysokości, długości i szerokości. A Thutinakht był o połowę niższy od arki. Pevero wszedł z prawej strony i nogą pchnął złote drzwi. I Tutinacht padł na kamienie, zszokowany wielkością Wiecznego Pokoju. I zaczął lamentować: „Och, nasz Boże, Ozyrysie!” O Panie panów, który podbiłeś świat! I nie trwało długo, zanim rolnik odważył się podnieść wzrok na złote sarkofagi, bezlitośnie wyrwane łomem Pevero. Na podłodze leżała mumia wielkiego bóstwa i złoty ureus zdobiła jej czoło. Złota maska ​​bóstwa była wgnieciona niczym stara miedziana misa. …»